De motie die wij samen met de Inwonerspartij indienen is geen reactie op de motie ingediend door PvdA, SP ChristenUnie en GroenLinks. Deze motie is door ons opgesteld in de verwachting dat net als in veel andere gemeenten een ongenuanceerde oproep zal worden gedaan om in Lelystad asielzoekers op te vangen.
Dat in de PvdA-motie artikel 14 van de universele rechten van de mens de kapstok is op basis waarvan wij nu onze verantwoordelijkheid zouden moeten nemen, vinden wij een goedkoop argument. In de universele rechten van de mens staat in 30 artikelen hoe in een ideale wereld de ideale mens op een ideale manier zou moeten kunnen leven.
Helaas is de situatie dat een groot deel van de wereldbevolking op vele van de betreffende bepalingen nog ver verwijderd is van die ideale situatie. Het doen van een oproep met als argument dat wij onze verantwoordelijkheid moeten nemen op basis van dit artikel roept dan ook de vraag op of de indieners van de motie zich er van bewust zijn dat er dan ook verplichtingen zijn bijvoorbeeld ten aanzien van artikel 23 (arbeid) en artikel 25 (recht op een levensstandaard die hoog genoeg is voor gezondheid en welzijn).
Dat juist in de cultuur waar de meeste asielzoekers vandaan komen artikel 16 (gelijke rechten wat het huwelijk betreft) en artikel 18 (vrijheid van godsdienst) vaak niet worden erkend, stelt de komst van deze grote groepen mensen uit die cultuur ons voor een extra moeilijke opgaaf.
Voorzitter, in onze motie hebben wij uitvoerig aangegeven wat de redenen zijn dat Lelystad tot nu toe geen asielzoekers heeft opgenomen. Of dat na vandaag ook zo kan blijven is ook voor ons de vraag. Natuurlijk is de opvang van de grote aantallen mensen die in ons land aankomen in eerste instantie een totale verantwoordelijkheid voor de landelijke overheid. Maar zonder de hulp van gemeenten kan de landelijke overheid dit niet oplossen.
Met het stellen van de noodzakelijke voorwaarden over een streng asielbeleid en het terugsturen van die mensen die geen vluchteling zijn lossen we het probleem echter niet van vandaag op morgen op. Toch vinden wij het te simpel om nu te roepen: "College, zoek maar een plek!", zonder eerst de vragen te beantwoorden of de spankracht van Lelystad het aan kan om naast de grote sociale problemen die wij binnen onze stad ervaren ook nog eens de huisvesting van asielzoekers op ons te nemen. Want het gaat dan om meer dan alleen een plek: het gaat ook om veiligheid, gezondheidszorg, onderwijs en de beschikbare geldmiddelen.
In onze motie vragen wij inzicht in de consequenties die verbonden zijn aan de opvang van asielzoekers in Lelystad. Wanneer we daar een antwoord op hebben dan kunnen we op basis van argumenten de afweging maken of ook Lelystad op de een of andere wijze in de opvang kan voorzien.